vrijdag 20 april 2012

GAZET VAN ANTWERPEN

Langs deze weg wil ik jullie allemaal heel duidelijk maken dat de berichten in de Gazet Van Antwerpen niets met ons te maken hebben. Deze mensen hebben in onze ogen nul komma nul respect voor hun medemens. Dat er weer een artikel is verscheen zonder dat wij er iets van af wisten is weeral een hele spijtige zaak. We hoopten nochtans dat ze na het verschijnen van de volledige bladzijde na de begrafenis ze het wel begrepen hadden. Ik begrijp zelfs niet waar ze het lef vandaan halen om zo'n artikels te schrijven. Dat het geen verrassing zou zijn om deze blog in boekvorm uit te geven is niet waar. Voor jullie als voor mezelf was dat een verrassing. Dit boek wordt uitgebracht omdat wij dit zien als het vereeuwigen van onze prachtige dochter. Dat er mensen over heel Vlaanderen afscheid hebben genomen tijdens de begrafenis is gewoon pure onzin!! Dat ik steevast Marie "MEGA-MARIE" wil noemen is niet waar. Het is gewoon zo gekomen maar voor mij blijft ze Marie mijn dochter.

Dit is voor de Gazet Van Antwerpen:
Dit is weer een hele spijtige zaak. Hadden jullie een beetje meer respect getoond hadden we best wel iets kunnen regelen voor het boek maar bijdeze wil ik niets meer met jullie te maken hebben. Jullie zijn dan ook mensen waar er waarschijnlijk nooit zoiets bij gebeurd. Anders hadden jullie dit nooit gedaan of tenmiste een mail gestuurd naar mij. Gewoon plaatsen en vooral niets zeggen dat is het dus hier. Als de krant maar volstaat en als we er centen mee kunnen verdienen. Wat voor een metaliteit is dat? Sorry maar met zo een mensen willen wij niet samenwerken. Ik wil hier zefs geen woorden meer aan vuil maken. Of jullie moesten het toch eens inzien en het willen goedmaken met een bepaald bedrag te storten om het Mariefonds. Maar dat zal er niet in zitten waarschijnlijk. Bedankt voor het respect dat we nooit mochten ontvangen. U zal waarschijnlijk ook wel gemerkt hebben dat al deze kostbare blog verdwenen zijn. Nu zal u toch wel eens eerst cotact moeten opnemen voor u nog berichten of foto's van de blog plukt.

Is het dan zo moeilijk om even de mensen gerust te laten en ons terug een beetje thuis te voelen in een huis waar Marie nooit meer zal komen? Het is precies of we er allang over moeten zijn. Dit lieve mensen zal nooit gebeuren. Elke dag, elke moment, elk ding dat je doet daar denk je aan Marie. Dat we daar tot op ons sterfbed mee bezig zullen zijn is de harde waarheid. Daartussen moeten wij een beetje proberen ons leven zo normaal mogelijk te kunnen verder zetten. Ja, zo zie je maar dat er weinig mensen zijn die veel begrip tonen.

Voor al onze trouwe lezers:
Al hetgene wat er in die krant verschijnt heeft niets maar dan ook niets met ons te maken. Ik wou dat jullie dit even wisten. Bedankt voor jullie begrip en het spijt mij dat ik deze blog niet kan blijven schrijven hoe ik het normaal zou hebben gedaan. Het komt gewoon omdat er teveel misbruik van wordt gemaakt. Ik zal jullie proberen op de hoogte te houden.

Julie, Paul en Axelle

19 opmerkingen:

  1. Zo erg, gewoonweg schandalig precies of het is allemaal nog niet erg genoeg voor jullie! Waar ze zich mee bezig houden, inderdaad dat is geld willen verdienen op de rug van andermans miserie! Ik vind het zo jammer dat je alles op deze mooie blog hebt moeten wegdoen!!! En trouwens jullie mogen jullie verhaal toch vereeuwigen en koesteren als een mooie herinnering en jullie mogen Marie toch Mega-Marie noemen, is dat allemaal niet meer dan normaal dan? Ik hoop dat ze jullie eindelijk met rust gaan laten!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve familie,
    Ik vind het heel jammer te moeten lezen, dat de media vanalles publiceert zonder maar even te denken aan de gevolgen.
    Ik ben deze blog blijven volgen, op uw facebookpagina kwam ik af en toe piepen en poste ik héél af en toe iets om jullie maar een hart onder de riem te steken.
    Ik kan me totaal niet voorstellen hoe jullie jullie nu moeten voelen, je kind verliezen is een héél traumatische gebeurtenis en ik kon enkel maar bewondering voor jullie opbrengen op de manier hoe elk van jullie, jullie verdriet konden verwerken.
    Het zal vast nog met vele ups en downs zijn.
    En jullie mogen zeker niet vergeten om het verdriet nog zeker een plaatsje te geven en af en toe de zon te laten schijnen en samen met Axelle en Marie in jullie hart een verder leven uit te bouwen.
    Nog enkele dagen en Marie zal een super verjaardagsfeest beleven tussen de sterren en wolken in haar mooie kasteel.
    Dit zal een zware dag voor jullie worden, waarin je toch hoopt dat Marie het goed zal hebben. Zo zullen er nog vele momenten in jullie leven komen.
    Probeer stilaan een evenwicht te vinden tussen de harde realiteit, van het gemis van Marie en de mooie toekomst samen met Axelle!!!
    Ik wens jullie nog een mooie toekomst, met veel kracht, steun en liefde van de mensen die jullie zullen blijven omringen.
    Jammer dat de pers, media geen respect kan opbrengen voor de mensen met verdriet.
    Dikke knuffels
    Trui

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dus nooit meer koop ik de Gazet van Antwerpen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. de pers is bij definitie voyeuristisch , en het zijn de lezers die dat zo willen . Jullie verhaal is dermate mooi en intiem day het geen pers behoeft . Het blog is nooit een mededeling aan de openbaarheid geweest , maar een middel om verdriet en angst te plaatsen in jullie bestaan en vooral een eerbetoon aan een prachtig wezentje en haar moed . Het ga jullie goed ...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Diep triest dat het respect zover te zoeken is .... Niet 1 keer ? Maar 2, 3 ,.... niet enkel bij jullie maar oa ook bij het busongeval was het respect van de media soms ver te zoeken .
    Ik heb het boek bij onze boekenwinkel besteld .
    Dit boek krijgt bij ons thuis een ereplaatsje . Het zal een soort "bijbel" zijn .
    Bedankt Julie voor al je verhalen .
    Het heeft mij zoveel wijzer gemaakt ... Bedankt dat je ons heb laten meelezen en meeleven...
    Wens jou , Paul , lieve Axelle ,... en al jullie familie en vrienden nogmaals veel sterkte .
    Prinses Marie heeft zoveel bij iedereen te weeg gebracht !
    Liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik woon in Nederland dus ik heb geen idee hoe de media in Antwerpen met jullie situatie om gaat. Maar dat er misbruik van gemaakt wordt, vind ik diep, diep triest. Ik kan me niet voorstellen hoeveel leed dit veroorzaakt voor jullie. Ik hoop dat jullie bij elkaar toch nog de ruimte en warmte en liefde vinden om te proberen om te gaan met het verlies van jullie jongste dochter. Want draai of keer het zoals je wilt, 'over' Marie heen komen jullie nooit. Dat kan ook niet...
    Heel veel sterkte en een virtuele knuffel van een Antwerpse op afstand!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik vind het héél erg voor jullie en schandalig dat de krant zo een misbruik heeft gemaakt van jullie !
    Spijtig dat de blog verdwijnt...je ben een moedige vrouw en met jou je gezin.
    Ik hoop dat jullie in elke dag een glimp van de liefde zien en vinden die er was, en is tussen jullie en Marie.

    Dikke knuffel x

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Julie,

    ook dat nog! Hebben ze niets anders te doen?
    Blijf gewoon jullie hart volgen. Laat de rest maar zeggen!

    Liefs
    Cato, Evelyne, Erik & Michèle

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Lieve,
    Het is zo oneerlijk!!! Begrijp niets meer van deze wereld!! Hoe is dit toch mogelijk.. het respect is dan ook ver te zoeken bij gazet van Antwerpen!! Jullie hebben al zoveel moeten doorstaan..

    Ik vind het erg spijtig dat al dat mooi's en herinneringen zijn verdwenen. Ik ken jullie niet persoonlijk, maar was altijd al een stille meegenieter.. Dus zal het boek bij mij thuis een heel mooi plaatsje krijgen!
    Julie, ik heb enorm veel bewondering voor jouw en je gezin ! Ik weet zeker dat Mega Marie heel trots is, en voor altijd bij jullie zal zijn!

    Ikzelf ben onlangs een vriendje ( 9 jaar) kwijtgespeeld aan dat stomme K* monster.. het is toch niet eerlijk, ik begrijp erg goed , dat de ziekte niet alleen Marie trof, maar ook de rest van het gezin.. Marie heeft de strijd niet verloren.. ze is geen verliezer ze is Mega Marie! Ze heeft zo'n mooie indruk nagelaten op zoveel mensen! ik vind geen woorden om je te troosten...geen woorden om je aan te moedigen...het is zo verdomd moeilijk, maar jullie moeten verder… samen met Marie in je hart.

    Lieve Marie ! een dikke knuffel van hier tot aan je wolkenpaleis..!!Ik hoop stilletjes dat als je ouders verdrietig zijn en het moeilijk hebben dat jij hen dan helpt en beetje troostende sterrenstof naar beneden stuurt.. en eens komt piepen in de dromen van Axelle..
    Veel liefs en sterkte Charlotte

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hallo
    Toevallig ben ik een hele tijd geleden op jullie blog terecht gekomen. Wij hebben een zoon van bijna 8 die een hersentumor met uitzaaiingen overleefd heeft ...
    Ik begrijp jullie beslissing om de blog stop te zetten. Als al die emotionele informatie zomaar in de gazetten terecht komt, waar zijn we dan mee bezig?
    Ik wens jullie veel sterkte en liefde bij mekaar en hou de herinnering aan jullie Marie levendig!
    Genegen groeten
    Sven

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Lieve familie van Marie,
    Ik heb het niet gelezen in de krant, maar ik kan jullie heel goed begrijpen. Maar laat dat geen invloed hebben op wat je doet voor de kleine meid, want dat is fantastisch. Zo leeft Marie nog verder, ook al ze misschien ver weg, ze zal er altijd zijn, heel dichtbij in jullie hartje. Ik denk dikwijls aan rivieren van Fanta, prinsessenkastelen, sterren die ongelooflijk schitteren en aan jullie, prachtige ouders en een geweldige kleine zus voor Mega-Marie!
    Dit kleine meisje zal eeuwig en voor altijd "Mega" zijn en haar boek, het mooie boek met de roze omslag zal voor heel veel mama's en papa's en kinderen, die deze blog hebben gevolgd, een waar geschenk zijn van jullie lieve schat.
    Zoals zovele ouders en ook grootouders begrijpen wij maar al te goed dat dit gemis nooit , maar dan ook nooit zal weggaan, niet vandaag of morgen, niet binnen tien jaar of honderd, het is 'zó groot als van hier tot aan de maan en nog veel verder'.
    Doe vooral dat waar jullie je goed bij voelen en volg jullie hart, laat je niet leiden door anderen , maar door de kracht van Marie en Axelle, maak plaats voor verdriet én gemis, maar ook een beetje geluk en probeer hierin je weg te vinden.

    Veel liefs van Ina en Dirk

    BeantwoordenVerwijderen
  12. elke dag kopen wij 3 kranten van gazet van antwerpen voor onze klanten om te lezen op de zaak. Bij deze laat ik gazet van antwerpen weten dat er vanaf morgen een andere krant zal liggen. Hoe laag kun je gaan met een krant? Ook zal ik de gegevens doorsturen naar de andere kranten (deftige kranten) . Nu ken ik de betekenis van een vuil blad!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Lieve mama, papa en zus Axelle van jullie "Mega-Marie"

    Met regelmaat las ik jullie blog over jullie gezinnetje.
    Met regelmaat werd ik dan zó verschrikkelijk klein.
    Met regelmaat werd mijn bewondering hoe jullie omgaan met "het ziek zijn van...", "het sterven van..." en "het verdermoeten zonder..." jullie lieve klein prinses Marie.

    Ik heb geen krant, dus ik weet echt niet wat er gepubliceerd is, hoe men jullie blog "gebruikt" heeft!
    Dit vind ik zo erg voor jullie allemaal. Of je nog niet genoeg moet verwerken, nog niet een plaatske leren geven!

    Hoe klein kan een mens zijn, hoe bewust zeer kan men iemand doen ...
    Met alle respect en begrip voor jullie, maar met zoveel spijt in mijn hart omdat de blog over "Ons Marie" door dit toedoen moet verdwijnen, wil ik jullie toch ontzettend danken ...(is dit wel het juiste woord op de juiste plaats ?) omdat wij voor even, een ietsiepietsie van jullie grootsheid mochten ondervinden.

    Ik zal jullie op papier missen, ik zal jullie nooit uit mijn hart, mijn gedachten wissen!

    Warme zoen.
    Lieve

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hopelijk heb je een mooie prinsessenverjaardag gehad lieve Marie ...
    Een extra dikke knuffel aan je lieve ouders en grote zus (en al de andere lieve mensen) die een stukje taart eten aan de "andere" kant

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Lieve mama en papa van Marie,
    Lieve zus Axelle,

    Ik vind het spijtig dat je blog niet meer on-line is. Ik beken, ik was een trouwe bezoeker. De laatste weken vooral uit bezorgdheid hoe het nu met jullie gaat na het verlies van jullie prinsesje. Maar ik respecteer jullie beslissing na het wangedrag van GVA. Is er geen mogelijkheid om je blog te beveiligen met een wachtwoord ? Hoe dan ook, ik zal zeker je boek 'Marie' kopen als een blijvende herinnering aan jullie lieveling. En ook als eerbetoon aan Marieke en aan alle kindjes die door die gemene ziekte meedogenloos uit hun gezinnetje weggerukt worden.
    Telkens ik nu het liedje 'The day I met Marie' van Cliff Richard beluister moet ik denken aan dat kleine vrolijke meisje dat kwam en ging als een zomerbriesje. Maar wel aan iedereen die haar kende, of leerde kennen via jullie blog, een goed gevoel nalatend. Gewoon omdat we haar mochten kennen. Dankjewel hiervoor. Veel sterkte voor jullie allemaal.
    Nicole.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Een extra virtuele knuffel voor een fantastische mama op moederdag
    x

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Dag mama van Marie
    Ik heb net u boek met tranen uitgelezen. Wat je voor Marie haar vechtperiode hebt gedaan is gewoon fantastisch. Je ging gewoon mee in Marie haar sprookjeswereld, terwijl je met een bang hartje naar alles toekeek. Wat gva allemaal zegt moet je u niks van aantrekken. Ze zouden wat van u kunnen leren; zoals u respect naar de mensen toe, u dankbaarheid, en van u liefdevolle moederliefde. Spijtig genoeg kan kanker u leven in een klik veranderen. Jij die u dochter op een veel te jonge leeftijd heb moeten afgeven, ik die mijn moeder op mijn 16 jarige leeftijd heb moeten afgeven(nu 19 jaar). Sommige mensen vallen in een diepe put, anderen komen er sterker uit. Door jou verhaal heb je mensen doen inzien dat dat je niet mag stilstaan bij kleine dingen. Dat je moet genieten van die kleine dingen. En ook wat jij allemaal heb moeten aanhoren je toch niet hebt laten gaan, maar er gewoon voor blijven vechten en daardoor een prachtig einde gegeven aan het leven jouw Marieke. Door wat jullie voor Marieke hebben gedaan is zij een Mega Marieke geworden.
    Dank u voor u verhaal met ons te delen. Je mag echt fier zijn op je gezin en zeker op jezelf. Nog veel sterkte met het verlies van je kleine Marieke. Er is nu een prachtig sterretje in de hemel die waakt op haar fantastisch gezin en haar familie.
    Groetjes A.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Lieve Julie,

    Ik denk de laatste tijd weer zoveel aan jullie...het is bijna een jaar...ik wil je gewoon even laten weten dat je een diepe indruk op mij hebt nagelaten. Ik volgde je blog...en mijn mama is op 9/2/11 gestorven...een jaar voor Marie. Eigenlijk heb je me nooit meer losgelaten...ik heb zo vaak stil gestaan bij je verdriet. Heb zelf een dochter, de leeftijd van Marie.Dus ja, ...
    Ik hoop dat je ooit je blog herneemt...omdat ik dan zou weten hoe het gaat met je, vreemd dat je met iemand kan inzitten die je niet "echt" kent.
    Ik zou iets willen zeggen dat kan troosten...helaas, ik weet niet wat zeggen.

    Katrien x

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Veel moed voor morgen aan jullie allemaal.
    Ik denk aan jullie en aan die kleine Prinses die op de mooiste wolk zit...
    Katrien x

    BeantwoordenVerwijderen